Od 7 kwietnia 2023 roku zmienił się Kodeks pracy(KP). Weszły w życie przepisy regulujące pracę zdalną. Chociaż coraz więcej osób w Polsce wykonuje swoją pracę z domu, do tej pory ta kwestia nie była uregulowana w KP.
Praca zdalna oznacza wykonywanie obowiązków służbowych z miejsca wskazanego przez pracownika. Home office może dotyczyć całego wymiaru czasu pracy albo tylko jego części (hybrydowo). Pracownik sam określa miejsce, z którego będzie pracować zdalnie. Nie ma tu jednak pełnej swobody – musi uzgodnić je z pracodawcą.
Praca zdalna – w umowie, na polecenie lub wniosek
Nowe przepisy przewidują kilka możliwości ustalenia pracy zdalnej między pracodawcą a pracownikiem.
Na etapie zawierania umowy
Miejsce wykonywania pracy – wskazane przez pracownika i zaakceptowane przez pracodawcę – będzie wpisane w umowie o pracę.
Na polecenie pracodawcy
Będzie on mógł wydać takie polecenie w przypadku:
- stanu nadzwyczajnego i epidemii (do 3 miesięcy po ich odwołaniu);
- w wyniku działania siły wyższej, kiedy nie może zapewnić pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
Jest tu jednak pewien haczyk. Zanim pracodawca “wyśle” pracownika na home office, musi uzyskać od niego oświadczenie, że posiada on warunki lokalowe i techniczne do wykonywania pracy z domu.
Na wniosek pracownika
Pracownik może wnioskować o wykonywanie pracy zdalnie. Co ważne, taki dokument nie jest wiążący dla pracodawcy – może nie wyrazić zgody. Ustawa przewiduje jednak pewne wyjątki. Nie można odmówić pracy zdalnej m.in.:
- rodzicom wychowującym dzieci do 4 roku życia;
- rodzicom dzieci niepełnosprawnych i wymagających specjalnej opieki;
- kobietom w ciąży;
- osobom, które opiekują się niepełnosprawnym członkiem rodziny (lub zamieszkującym wspólne gospodarstwo domowe).
Okazjonalna praca zdalna
Ustawa przewiduje też tzw. incydentalną pracę zdalną – w wymiarze do 24 dni w danym roku kalendarzowym. Może wnioskować o nią pracownik.
